Posts

Showing posts from March, 2015

“ त्यांच्या कुशीतली गोष्ट.... ”

Image
             "अगं आई, दे ना लवकर, माझी फाईल.. मला कॉलेजला जायला उशीर होतोय.." पायात शूज असल्यामुळे मी आईला खूपच घाईमध्ये सांगत होते. संध्याकाळी कॉलेजमधून घरी आल्यावर माझ्या आत्याने मला जवळ बोलावले. माझे आवरून झाल्यावर ती मला ओरडली नि म्हणाली, "आज तुझे आजोबा असते म्हणजे तुला वेळेचे महत्व समजले असते. तुझे आजोबा अतिशय शिस्तबद्ध होते. एकदा असच झालं. तुझ्या सुधीर काकाने शाळेमध्ये NCC चा ड्रेस वेळेत दिला नसल्यामुळे शिक्षकांनी आजोबांना सांगितले. तेव्हा आजोबांनी त्याला मस्त चोप दिला होता.               माझे आजोबा अतिशय शिस्तप्रिय आणि मानी होते त्यांना खोट्याची, दंभाची नि कोरडया फुशारकीची त्यांना मनस्वी चीड. आजोबा म्हणजे मध्यम उंची, उत्तम आणि पिळदार शरीरयष्टी, पाणीदार डोळे, डोक्यावर सफाईदारपणे बांधलेला फेटा, पांढरेशुभ्र धोतर, नेहरू-शर्ट! त्यांचा दरारा फार मोठा! कुण्या ऐर्यागैर्याची हिम्मत नाही होणार पुढे बोलण्याची !घरातल्यांबरोबरच इतर लोकांना देखील त्यांच्याविषयी आदर वाटायचा. त्यांच्या लहानपणी परिस्थिती खूपच हलाखीची होती.पण त...

प्रेमरंग तुझा बावरा....!

Image
            पहिल्यांदा कधी भेटला, कसा भेटला,नाहीच आठवत..! कधी त्याची ओढ लागली मनाला.. कोणता होता तो दिवस. हेही नाहीच आठवत..! मोठं होता होता त्याच्यासोबत आपली किती स्वप्नं मोठी झाली, किती इच्छा तरुण झाल्या... आठवू म्हटलं तरी नाहीच आठवत !            मग तरी का येतो आजही त्याच्या आठवणींचा वेडावणारा गंध.? जरा आत उकरल, कि मनाची माती आजही तशीच गंधभारली भासते. त्याचं असं नुस्त नाव जरी काढलं तरी मनात कधीकधी रिमझिमायला लागतो आनंद..! आणि कधी उगाच दाटून येतं मळभ.... कधी रुणझुणतात सुखाच्या तारा आणि कधी मात्र जीव कासावीस होत डोळ्याला लागतात धारा...            काल अचानकच तुझी खूप आठवण आली. राह्वेनासे झाले.. अस्वस्थता मनाला शांत बसू देईना. आणि कसंबसं धैर्य एकवटून नंबर आठवून फोन लावला तुला. प्रेम.... एक सुंदर, मनाला वेड लावणारी, स्वप्नातील गोष्टी सत्यात उतरवणारी भावना, जवळच्या व्यक्तीची ती प्रचंड ओढ. एक सुंदरसं, नाजुकसं, अवखळ फुलपाखरू ! स्वच्छंदी उडणारं, मनाला वाटेल तिथे घेऊन जाणारं... फोन उचलताच तुझा उत्तरासम प्...